‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Erbarmelijk
In de aardige Quiz “Met Het Mes Op Tafel” van Omroep Max, vroeg de presentator Herman van der Zandt: ‘ in welke stad vond de Tweede “Defenestratie” plaats, waardoor de Dertigjarige Oorlog uitbrak? ’
De oplossing vind ik veel minder interessant, dan het woord zelf dat die aanleiding omschrijf: “Defenestratie”. Het betekent, netjes gezegd: ‘uit het venster werpen’.
Hier betrof het een aantal protestantse edellieden, die in 1618 drie katholieke vertegenwoordigers van de koning uit het raam van de burcht in – dat was het antwoord : de mooie stad Praag – wierpen. Een bijzonder woord, weer geleerd: het werpt een nieuw venster op de wereld, om het zo maar eens te zeggen.
Op een andere tv-zender spreekt de presentator Beau van Erven Dorens (als we het dan toch over namen hebben) in het kader van een project voor mensen, aan de onderste rand van onze samenleving over: het gebrek aan ‘erbarmen’. Een prachtig klinkend woord. Waarvan de klank en het ritme de betekenis – zich ontfermen – op bijna muzikale wijze uitdrukken. En luister maar eens, naar het ‘Erbarme Dich’ – de ontroerende aria uit Bachs Matthäus Passion.
En in mijn gedachten, komen deze 2 begrippen –van de Publieke Omroep en de Commerciële Zender- plotseling, bij elkaar:
Aanhangers van de verschillende christelijke geloofsovertuigingen, kenden geen erbarmen met elkaar –wierpen elkaar ‘de venster uit’. Vertegenwoordigers van overheidsinstanties kennen tegenwoordig geen erbarmen met kansarme zelfkanters. Het resultaat is, in beide gevallen, een verwijdering tussen mensen. Blijkbaar behoort ‘erbarmen tonen’ exclusief, tot de eigen groep. Daarbuiten voelt het als bedreigend, en vereist het een vorm van bemiddeling. Saamhorigheid smeden, vergt lef en naastenliefde. ‘Open vensters’ , om het zo maar eens te zeggen.
Waar het ene gelijk, het voor het zeggen wil hebben, wordt het andere gelijk –helaas- nog vaak op een erbarmelijke manier “uit het venster geworpen”…
Roger
