‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Columnisten (verder)
…
Want, tja, een column, heeft amper spel-regels;
Maar ieder woord, iedere komma, staat op de juiste plaats.
Om met zo min mogelijk woorden,
zo veel mogelijk te zeggen.
En aan te zetten tot nadenken,
of verwondering…
En om – tegelijkertijd – te vermaken.
Mooi zou zijn, in de ‘Zijbeuk’: ook weleens “beuken” van het lachen,
met een prikkeling, of tinteling, vanuit-de-zij.
Een aansprekende column is altijd persoonlijk van aard;
en heeft – dus- alledaagse emotie. “De Materie, mag herkenbaar zijn” ,
om het zo maar eens te zeggen.
Belangrijk vind ik voor mezelf
een lekkere ‘uitsmijter’:
dat is: een verrassende slot-wending ;
met hierin altijd een directe terug-verwijzing, naar het begin.
Daarom: in de leerschool, verder, bij De ‘stukjes-Schrijver’ bij uitstek: Simon Carmiggelt.
Een interesse van mezelf, gedeeld met – en overgenomen van- een dorpsgenoot hier terplekke.
Probeer het gerust ook eens; en neem contact op.
Er zijn mensen die het lezen – tot aan Hoensbroek, en vast ook Geleen.
Roger
