Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 31 december
Jan: Ik kan het nauwelijks meer bijbenen. Het gaat allemaal zo ontzettend vlug.
Ger: Ik denk dat we daar op onze leeftijd allemaal wel enige last van hebben. De dagen, weken, maanden en zelfs de jaren vliegen voorbij.
Thei: Zo lang als we het ons maar allemaal realiseren, valt het nog wel mee. Als de dagen voorbij glijden , zonder dat we er erg in hebben, staat het er slechter voor.
Ger: Precies. Ik las het deze week ook weer in de krant. Het aantal mensen dat dementeert blijft maar stijgen.
Jan: Natuurlijk niet zo vreemd als we alsmaar ouder worden. En hoe ouder, hoe meer kans. We moeten ons bovendien realiseren dat er vaak twee mensen slachtoffer zijn in die situatie: degene die het wordt, maar ook de partner. Die mensen staan op hun oude dag toch wel voor een heel zware opdracht, ook al krijgen ze hulp van anderen. Je bent er om zo te zeggen, toch maar 24 uur per dag mee bezig.
Thei: Daarom Jongens: Samen genieten van je oude dag mag je geen dag uitstellen. Genieten van elkaar, je kinderen en kleinkinderen. Nu de dingen doen die je samen fijn vindt. Vandaag kan het nog, morgen kun je zwaar in de zorgen zitten.
Ger: Wijze woorden op deze laatste dag van het jaar. Laten we er nog maar eentje drinken op onze gezondheid en die van onze vrouwen.
==================================================
Lins: Nou kan ik verdorie op mijn oude dag op zondagavond nog aan het werk of op maandagmorgen in alle vroegte uit de veren.
Wim: Ben je aan het beunen, jongen. Ik heb altijd begrepen dat je als oud-onderwijzer best een goed pensioen hebt. Is Mien dit jaar ver over de schreef gegaan met de kerstinkopen en moet jij nu de kas gaan aanvullen?
Lins: Helemaal niet. Het gaat me om de gemeente. Die heeft niet alleen de manier van afvalscheiding veranderd, maar ook de dagen waarop het ingezameld wordt. Meijel gaat van de dinsdag naar de maandag. Dat betekent op zondagavond laat de zaak aan de straat zetten of op maandagmorgen in alle vroegte de kou in. Ze willen hebben dat het spul al om 7 uur aan de straat staat.
Niek: Moet je er nog vroeger uit als voordat je met pensioen ging. Maar troost je, dat geldt ook voor Wim, Wiel en mij.
Wiel: Zo is het maar net. Gedeelde smart is halve smart, zegt ons Bertha altijd. Ze denken bij de gemeente trouwens dat we in een keer meer groente en fruit zijn gaan eten, want ze gaan de groene container nu elke week ophalen.
Lins: En er komen speciale zakken voor textiel met een rode sticker met Sint Nicolaas er op; het oude wapen van de gemeente Meijel.
Wim: Is die ‘zak van Sinterklaas’ dan voor de schutterij? Dan hadden ze dat wapen er ook wel in het blauw op kunnen zetten.
Niek: En dan zijn die groene containers zeker voor Willebrordus. Daar zullen die blij mee zijn!
Wiel: En dan zijn er nog witte tassen voor de luiers.
Niek: Ik zou die brief van de gemeente toch nog maar eens goed nalezen, Wiel.
Wim: Volgens mij is onze Wiel daar te lui voor. Ha, ha…
==================================================
Sjef: Deze week opnieuw een stevig stuk in de krant over de situatie op de Stille Wille. Volgens mij is daar nooit meer een goeie van te maken. En dat het op veel van die parken in Limburg hommelis is ,daar schieten we ook al niks mee op.
Piet: Vanaf dag één dat het park bestond zijn er regels overtreden. Er waren mensen die er een bungalow bouwden en deze vanaf dag één gebruikten voor permanente bewoning. En doordat de vroegere gemeente Meijel dit oogluikend toestond is het alsmaar meer een niet meer te ontwarren knoop geworden.
Wiel: Dat proef je ook nu weer in dat artikel. Zo van “Ze willen wel optreden tegen ons, maar ze tolereren wel dat en dat.” Bewoners komen daardoor steeds meer tegenover elkaar te staan.
Sjef: Ik ben met jullie eens dat de gemeente hier jaren geleden duidelijk steken heeft laten vallen, maar ook over de rol van eigenaar Sita de Jong zijn van meet af aan opmerkingen te plaatsen. Het lijkt er veel op dat iedereen maar naar een ander wijst en daarmee zijn eigen straatje schoonveegt.
Piet: Klopt Sjef, want ook nu weer wordt de situatie buiten het park er met de haren bijgesleept.
Wiel: Hoe je het wend of keert, het blijft heel erg vervelend voor mensen die daar van een rustige oude dag wilden genieten.
Piet: Dat is wel zo, maar anderen zeggen dan weer: “Ze wisten vooraf waar ze aan begonnen. ”De vrede in de Stille Wille lijkt nog ver te zoeken.
En de mèn van Nao de Hòmmis trokken deze zondag vroeg aan hun stutten. Ook zij gaan vanavond met vrienden’ durhááwe’ en dan is het erg verstandig om je overdag rustig te houden.’Unne goeie roetsch’ en tot in het nieuwe jaar!
