Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 12 maart
Wiel: Ik las in het weekbericht dat de basisschool in ons dorp stevig gerenoveerd gaat worden en mogelijk zelfs plaats gaat maken voor nieuwbouw.
Niek: Er is aardig wat veranderd sinds wij naar de lagere school gingen op de plek waar nu ’t Roadhusj ligt en de durskes naar de ‘zusterschool, achter het kloster’. Later werd er een nieuwe school gebouwd aan de Mortel en eentje aan het Kerkveld. Hebben ook nog een MAVO gehad op de plek waar nu de Doelhof staat en die moet nu dus mogelijk weer plaats gaan maken voor nieuwbouw.
Jo: De tijd dat gebouwen zolang hun functie houden als vroeger, ligt intussen lang achter ons. Ik vind trouwens dat je op onderwijs niet moet bezuinigen; dat is echt investeren in de toekomst.
Wiel: Onze Jo heeft wel wat van een Méélse Pechthold, die van D ’66. Maar ik ben het wel met je eens.
Piet: Jongens, ik heb een oud collega in Vleuten wonen en die woont in een seniorencomplex dat gebouwd is boven een basisschool. Mooie speeltuin beneden en om het complex een wandelparkje. Zoiets zou je in ons dorp prima te realiseren op de plek van de frikandellenfabriek: niet twee, maar vier vliegen in één klap: de buurt wordt van de rommel verlost, de projectontwikkelaar kan met een concreet plan aan de slag; de school krijgt haar nieuwbouw en Méélse senioren kunnen er een mooie plek vinden om in eigen dorp te blijven wonen. Ook nog een keer dicht bij het Zorgcentrum.
Jo: En de hele dag dat gekrijs van kinderen om zich heen…
Piet: Nou ben je echt uit je nek aan het kletsen, Jo. De mensen in Vleuten, waar ik het net over had, genieten op hun balkonnetjes juist van die spelende kinderen daar beneden.
Niek: Ik ben het wel met je eens Piet, al moet je dan voor dat terrein waar de school nu staat wel een nieuwe bestemming vinden. Maar ja dat geldt altijd in dit soort gevallen. Wie weet pikt een of ander wakker raadslid in Peel en Maas je ideetje wel op.
Wiel: Of anders de Kieveloeët wel. Die kan dat plan wel uitwerken voor de sleuteloverdracht van volgend jaar!
=====================================================
Lins: Ik las dat de postbezorgers binnenkort ook andere klusjes gaan uitvoeren.
Bert: Willen ze bij mij misschien wel tegen een zacht prijsje de heg knippen of bij de buurvrouw de ramen lappen.
Lins: De bedenkers zien het volgens mij toch een beetje anders. Ik las het voorbeeld van de postbode die tevens de meterstanden zou opnemen en dat soort zaken.
Jan: Dan moet ik toch met enige weemoed terugdenken aan de postbodes van vroeger in hun PTT-pak met bijbehorende pet. De tijd van Frits Daniëls, Mart Kessels en Wim Basten die bij de ‘ouden van dagen’ ook nog eens maandelijks de AOW bezorgden..
Bert: Dat laatste was echt leuk bijklussen: leverde jaarlijks petten vol sigaren en jaszakken vol guldens op. Overigens wisten die mannen ook wel altijd het laatste nieuws in het dorp door te vertellen, al hadden ze daarin ook een goeje concurrent aan de melkboeren: Piër Daems en Pietje Timmermans.
Lins: Volgens mij stamt uit die tijd ook het gezegde: “Het zal er wel eentje van de melkboer zijn”. Al had de melkboer in die tijd op dat punt wel concurrentie van de kolenboer in gezinnen waar ze allemaal blonde kinderen hadden en er plotseling eentje geboren werd met zwart haar.
Jan: Ach ja, het waren toch allemaal van die onschuldige grapjes, waar iedereen mee kon lachen.
====================================================
Chris: En Lei, aan wie heb jij vorige week een compliment gegeven. Het was 1 maart immers complimentendag.
Lei: Wat moet ik met al die nieuwlichterij! Half februari Valentijnsdag, nu complimenten dag en over een paar weken weer secretaressedag. Ik heb verder helemaal niks met die Geert Wilders, maar als het hierom gaat zou ik heb na willen zeggen: “Doe eens normaal man.” Dat we het hele jaar door maar een beetje attent zijn voor elkaar en dat niet bewaren voor één dag in het jaar en er dan weer 364 dagen geen aandacht aan besteden.
Wiel: Precies wat je zegt Lei. Wim, doe die aardige vrienden van mij hier nog maar een borrel.
===================================================
Wim: Hebben jullie deze week ook met rooie oortjes het Weekbericht gelezen”?
Thei: Dan hoef ik niet te raden, waar jij op doelt vriend. Dat artikel natuurlijk dat in ons dorp gratis ‘Peelgeluk-condooms’ verspreid gaan worden. Jij weet natuurlijk al waar we terecht kunnen.
Wim: Natuurlijk kun je daar grappen over maken, maar je kunt er ook stevig van schrikken. Verhalen over seks van dertien- en veertienjarigen, dat verwacht je toch niet.
Ger: Er waren er in onze tijd anders ook wel die er vroeg bij waren, al lijkt me dit wel erg jong.
Thei: Maar als het een feit is, zo blijkt uit het onderzoek, dan is het van de andere kant natuurlijk van het grootste belang dat het veilig gebeurt. En in dat opzicht begrijp ik dat initiatief van die club achter ‘Peelgeluk’ wel.
Wim: Maar wist jij dan dat een 13-jarige al in een café mag komen? En hoe kijken ouders hier tegenaan?
Ger: Ze zwengelen in ieder geval wel een discussie aan, dat merk je hier gelijk wel aan tafel. En los van wat je er van vind, moest ik toch wel glimlachen van die vondst die op die pakjes staat: Vur ouw “Sex u Peel”.
