Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 18 december
Wim: Ik heb sterk de indruk dat de Méélse ondernemers die rubriek van die mèn van Nao de Hommis ook wel volgen.
Lins: En waar denkt ons Wimke dat uit af te leiden?
Wim: Eerder hebben we hier aan tafel zitten klagen dat er dit jaar geen feestverlichting in ons dorp hangt. En wat gebeurt vorige week? Juist ja, de kerstverlichting hangt er.
Piet: En nog verdomde mooie ook. Past mooi op die nieuwe lantaarns. Ons Bertha dacht al dat het verlichte heibezems van vroeger waren.
Chris: Slimme meid die Bertha van jou Piet. Mooie kerstboom trouwens voor de kerk. Maar stond die eerder niet op het Raadhuisplein?
Wim: Zal wel een doekje voor het bloeden van de gemeente zijn, nu de verlichting van de kerk maar niet gerepareerd wordt.
Chris: Als ze met die kerstboom die kerkverlichting denken af te kopen hebben ze het aardig mis, dat weet ik zeker. Komen we toch nog met onze schutterijen voorop, naar het gemeentehuis aan het trekken.
Lins: Eventueel zou het Dorpsoverleg een deal kunnen sluiten met het gemeentebestuur. Wij onze verlichting terug en als tegenprestatie nemen we in ons dorp enkele extra statushouders op.
Piet: En waar denk jij die onder te brengen?
Lins: Heel eenvoudig. Enkele tijdelijke woonunits plaatsen op dat braakliggend terrein van Martens in de Dorpstraat. Is dat lelijke gat mooi opgevuld en worden die mensen midden in ons dorp makkelijk opgenomen in onze gemeenschap.
=====================================================
Cor: Heb ik van de week met ons Truus weer een hele middag kerstkaarten zitten schrijven. Wat een onzinnig werk. Truus stuurt zelfs kaarten naar familie, vrienden en kennissen in ons eigen dorp, terwijl je elkaar bij wijze van spreken dagelijks ziet.
Bert: Maar ook het sturen van die kaartjes naar mensen die verder weg wonen is eigenlijk onzin met al die moderne communicatiemiddelen van tegenwoordig. Wij zijn nu aangesloten op zo’n groeps-app. Gaat nu de hele dag van ping-ping , terwijl je elkaar eigenlijk niets nieuws te vertellen hebt.
Jo: Om nog maar te zwijgen over al die onzin die op Facebook langs komt. Ik heb dat ding er een paar weken geleden afgegooid.
Cor: Vroeger kon je bij de dokter aan een kennis die in de wachtkamer naast je zat, nog vragen hoe het ging en dan kreeg je een fatsoenlijk antwoord. Tegenwoordig zeggen ze “Kijk maar op Facebook”.
Piet: Ik ga woensdag lekker ouderwets met ons Bertha naar de kerstmarkt in Oberhausen. Hebben we vorig jaar ook gedaan en is me prima bevallen. Wat rondlopen over die markt, hier en daar wat eten en op z’n tijd een glaasje Glühwein. Dat kan allemaal omdat de chauffeur van Roetje de Bob is. Ha, ha.
Jo: En om het kerstpakket van de zaak in ontvangst te nemen hoef je niet meer thuis te blijven. Eigenlijk wel jammer.
Bert: Bij ons bedrijf was het pakket jarenlang rijkelijk gevuld met eten en drinken. Dat veranderde met de komst van een nieuwe directeur. Kregen we ineens een duur stuk waar je bij God niet wist wat je ermee moest beginnen. Ik kreeg eens een gigantisch grote glazen stolp. Daar konden Mien en ik samen onder kruipen en dan was er nog plaats over. Ik ben hem uiteindelijk gaan gebruiken om er in het voorjaar plantjes onder groot te trekken voor de groentetuin.
====================================================
Wiel: De kerstmiddag van de KBO wordt altijd wel goed bezocht, maar afgelopen woensdag was d’n Binger bijna te klein.
Thei: En iedereen had er zin in. Die dirigente van de Veengalm wist ons met haar enthousiasme trouwens allemaal mooi te verleiden volop mee te doen. We zongen met zijn allen bijna ‘de pannen van het dak’ zoals wel eens gezegd wordt.
Wiel: Nou is het natuurlijk ook wel makkelijk als je liedjes brengt die we van kinds af aan gezongen hebben. Maar het blijft een mooie ervaring als iedereen in zo’n Dienst meedoet.
Thei: Het was in ieder geval een mooi begin van de kersttijd. Hopelijk kunnen we dat ook naar de kerstdagen zelf doortrekken.
