‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Doormalen
We zijn een molenvolk.
Meel, en droge voeten, danken we aan de wind, en het water, die ze aandrijven.
En molens communiceren (een vroege vorm, van mailen kan je zeggen): Aan de stand van de wieken, kun je bijvoorbeeld een geboorte aflezen – onderste wiek iets voor het laagste punt – of een sterfgeval – idem, maar dan er iets voorbij. Maar let op, voordat je met felicitaties of condoleances op pad gaat: molens malen tegen de klok in!
We zijn een maalvolk.
Aardappelen, groente en gehakt van gemalen vlees op woensdag. En in het weekend, zelfs na het sporten, een gehakselde frikandel, met speciaal vermalen uitjes.
We zijn ook een malend volk.
Nu zouden korrels van gemalen autobanden, die de speeleigenschappen van kunstgrasvelden bevorderen, kankerverwekkende stoffen bevatten. Dan maar liever een buiklanding door het groene gras en de wasmachine op maandag een extra rondje energie- en ecozuinig laten draaien. Deze kwestie kan zo maar de nationale politieke malle-molen halen: maar daar heeft niemand het, tot dusver, over de effecten van rijdende autobanden. Hoeveel ‘nanodeeltjes’ aan ‘pacs’ krijg je binnen, bij een ritje op een drukke weg? Of op het fietspad? Of tijdens de wandel3daagse, of fiets4daagse? Alles wat beweegt, schuurt en slijt nu eenmaal!
Maar wie maalt daarom?
Dan blijkt, dat we een strijdbaar volkje zijn, dat graag vecht tegen overlast op de eigen stoep, maar ook wantoestanden verder van huis. Tegen windmolens zo voelt het soms, of iemand die er blijkbaar volgens de mening van de meesten een klap van heeft gehad.
We malen, wat af…
Roger
