‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Doorzichtelijk
Een plastic zakje ligt voor me op tafel. Leeg. Het voorgesmeerde brood, voor deze korte middagpauze, is eruit en opgepeuzeld. Het doorzichtige ‘tuutje’ heeft totaal geen functie meer. Had het bij mijn oma vroeger zo op tafel gelegen, was het vast en zeker beland in een lade. De ‘plastic-zakjes’-lade. Voor hergebruik. Bij mij niet. Het zakje mag nog even centraal in het midden liggen, daarna verdwijnt het subiet in de vuilnisbak. De vuilnisbak voor plastic. Dat is ook anders dan bij oma. Vroeger was ie beland in de ‘allegaar’-vuilnisbak. Nu soort-bij-soort: PMD, Plastic – Metaal – Drinkkartons, voor het sorteer’eiland’ aan het dorpsplein. Vanavond, tussendoor, even brengen. Niet vergeten.
Op de hoek van de tafel liggen wat Weekblaadjes opgestapeld. Klaar om bij het oud papier weg te gooien. Goed, voor de actie van de schutterij. De week is al half voorbij. Sommig nieuws oud en gepasseerd. Ander, net vers binnen. Om te lezen, en in het weekend iets mee te doen. Of om de Column, of Nao de Hòmmis te kunnen snappen. Ook liggen er wat enveloppen. Lege. De inhoud is al verwerkt en opgeborgen. De buitenkant wordt nu gebruikt om snelle aantekeningen te maken. Telefoonnummers en zo. Ook nog gele, ‘plak’blaadjes met losse woorden. Die ik niet altijd meer kan plaatsen.
Een mooi zooitje ongeregeld, dat tussen de middag op mijn tafel ligt. Zal ik ze eens met elkaar in contact brengen? Wat zouden ze elkaar te vertellen hebben, vraag ik me dan af. Het plastic zakje en de lege enveloppe. De plakblaadjes en de weekblaadjes. De rekenmachine die bij de hand ligt, snapt van dit alles niets. Terwijl ik toch op zoek ben naar ‘de grootste gemene deler’. Wat ze gemeenschappelijk hebben? Een behoefte aan doorzichtelijkheid. Afspraken, nadenken, beter zicht, momentopnamen; Ik ga snel verder. Ik moet immers nog de Column voor komende weekend schrijven. De middagpauze is voorbij.. de mail moet zo doorgestuurd worden..
Roger
