Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 18 september
Wim: Fiets ik deze week met ons An langs de Ringoven in Panningen, roept ze plots tegen mij: “Wim, zie je dat, ze beginnen hier met een grote nertsenfokkerij’.
Chris: Ha, ha. An doelde natuurlijk op die tijdelijke woningen die daar nu staan. Inderdaad een vreemd gezicht. Smal, hoog en dicht op elkaar. Maar je kunt ze blijkbaar snel optrekken en afbreken. Ze zijn ook alleen maar bestemd voor tijdelijke bewoning.
Jan: De buurt heeft aardig rumoer gemaakt. Die dachten in eerste instantie misschien ook wel aan een nertsenfokkerij. Maar het protest is blijkbaar zonder succes gebleven..
Wim: Zal allemaal ook wel weer best los lopen. Als mensen eenmaal gewend zijn aan de nieuwe situatie hebben ze er vaak vrede mee.
Piet: Precies. Zo was het toch ook bij het Startebos met de duowoningen. Men denkt opeens dat het gedaan is met de rust in de buurt en dat blijkt dan achteraf allemaal mee te vallen.
Chris: Wat ik me wel afvraag is hoe het nu staat met die plannen rond camping de Nieuwen Hof. Er zou daar een bepaalde verhouding moeten zijn tussen campinggasten en huisvesting van arbeidsmigranten. Het staat daar vol met stacaravans, maar er zijn noch Polen, noch campinggasten te ontdekken.
Jan: Zal dan wel een spookcamping worden. Kan de Meijelse jeugd daar binnenkort Halloween gaan vieren…
Lins: De reuring in het dorp blijft maar voortduren. De kermis net achter de rug, was er zondag weer het El Camino treffen. Ik ben met mijn kleinzoon wezen kijken. De Chevrolet stond weliswaar centraal, maar er waren verder de meest vreemdsoortige voertuigen te bewonderen. Wel eens aardig om te zien.
Giel: Een vriend van mij gaat ook jaarlijks naar een Camino treffen maar dat is iets heel anders. Niet van mensen die kicken op het rijden in zo’n grote Amerikaanse bak maar die houden van het betere benenwerk.
Wiel: Wat is dat weer voor geheimzinnige praat!
Giel: Ik zal het je uitleggen. Het gaat om een bijeenkomst van mensen die allemaal te voet naar Santiago di Compostella zijn gelopen. Praten over hun belevenissen, wat de voettocht voor hun betekent heeft en wat hun toekomstplannen zijn. Zo wil mijn vriend volgend jaar een voetreis naar Rome maken.
Wiel: ik hou het toch maar bij mijn dagelijkse wandeling in eigen dorp. Hoewel, ik moet zeggen; alle respect voor mensen die zoiets aandurven.
Lei: Maar nog even terug naar dat autotreffen in ons dorp. Je zou denken dat het een gebrul van jewelste is van die motoren maar niks hoor. Het gaat er allemaal heel vredig aan toe. En niks geen gegooi met bier als bij die rapper met de kermis. Die jongens laten het liever in hun keelgat verdwijnen en gelijk hebben ze.
Lins: Maar nog iets jongens. De maandelijkse vogelbeurs in d’n Binger houdt op te bestaan. Er is blijkbaar geen belangstelling meer voor. De jaarlijkse tentoonstelling van ‘Meijels Pracht’ blijft gelukkig bestaan. Ons Bertha en ik missen er geen enkele.
Wiel: Coen Steegs ook niet, al lijkt het me niet zo leuk voor de anderen. Die Coen gaat telkenjare met de hoofdprijzen naar huis. Ik hoorde dat hij al drie wereldtitels in de wacht heeft gesleept. Als vogels kweken een Olympische sport zou zijn, was die Coen gegarandeerd goed voor Olympisch goud.
Giel: Helaas voor Coen, maar natuurlijk ook voor Méél. Dat zou Peelgeluk met een Olympisch randje zijn.
Piet: Lees ik een paar dagen geleden in ‘Hallo Peel en Maas’ dat de pastoors van Baarlo en Maasbree er ook mee gaan stoppen. Na van Tulder van Beringe zijn dat er drie in een jaar tijd.
Jo: En dan vergeet je nog kapelaan Lemmens in Panningen die begin dit jaar van de trap is gevallen en ook definitief is uitgeschakeld.
Piet: Dadelijk moeten kapelaan Roger en Peter van der Horst ook nog voor hun rekening gaan nemen. Het karretje loopt vroeg of laat helemaal vast, zoveel is mij wel duidelijk.
Jo: De vraag is dan nog wel of dat gebeurd in de vette klei langs de Maas of wegzakt in dat verraderlijke veen van onze Peel.
Piet: Eerlijk gezegd leent dit probleem zich niet voor dit soort grapjes van jou. Daar is het veel te ernstig voor.
Jo: Je hebt gelijk Piet, maar oplossen kunnen wij twee het ook niet. Wat we wel kunnen is samen nog een borrel drinken voor we op huis aan gaan…
