‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Latte macchiato
Op voorwaarde dat de temperaturen navenant zijn, verplaatst het leven van veel mensen zich in de zomermaanden van binnenshuis naar buitenshuis. Voor de liefhebber valt er van alles te zien en te horen. Het terras is bij uitstek geschikt voor dit soort waarnemingen. Je hoeft er niet voor naar de grote stad, het kan ook prima in de eigen omgeving, zo bleek me enkele dagen geleden weer eens.
We zijn tijdens onze fietstocht voor een kop koffie ‘geland’ op een terras in een van de omliggende dorpen. Het dorp staat bekend om ‘Het bier van hier’ dat er sinds mensenheugenis gebrouwen wordt. Het is nog vrij vroeg en het personeel is druk met de terrasopbouw: kussens in de stoelen leggen, parasols openen en een van de jongens is de prachtige zomerbloeiers rond het terras van water aan het voorzien. De eerste gasten zitten aan de koffie en een Duitse mevrouw geniet al van een vroege lunch, vergezeld van ‘ein Bier von hier’. Op de lunchkaart heeft mevrouw ook een ‘latte macchiato’ zien staan en vraagt aan de langslopende ober wat dit wel mag zijn. Je ziet hem denken ”Wat moet ik daar nu mee, u heeft nog een vol glas bier voor u staan.” Bovendien blijkt Duits op school niet in zijn takkenpakket te zitten. “Italiaanse koffie met melk” zegt de jongen. “Und ist dat lecker?”, probeert de mevrouw nog even. Prima vraag voor de jongen om een punt achter het gesprekje te zetten, zo blijkt nu. “Weiss ik niet, ik heb nog nooit koffie gedronken” en hij komt aan ons tafeltje vragen wat wij willen drinken. Mevrouw geeft echter niet op. De volgende vraagbaak is nu de jongeman die met de waterslang en de bloemetjes bezig is.”Junger Mann weisst du …” De jongen schrikt blijkbaar van de onverwachte vraag, draait niet alleen zijn lichaam naar de mevrouw toe, maar ook de waterslag die zonet nog op de bloemetjes gericht was. Het waterstraaltje mist rakelings dat glas ‘’herrliches Bier von hier… ‘ Mevrouw en de jongeman schieten beiden in de lach.”Meine Schuld”, zegt mevrouw “es kommt durch meine Neugier.” “Dat is nog eens zelfkennis”, zegt Jacqueline tegen mij. Even verder zit een prachtige jonge Afrikaanse met haar vriend. De jonge dame is blijkbaar niet alleen mij opgevallen, maar ook een klein kind dat met haar moeder aan het tafeltje naast ons zit. “Mamma, die mevrouw daar, heeft toch echt wel te lang onder de zonnebank gelegen.” Moeder die zo te zien ook wel van de zon – en misschien ook wel van de zonnebank – houdt, verslikt zich door de opmerking van dochterlief bijna in haar … latte macchiato!
Mat
